Wednesday, October 20, 2010

അവള്‍

2

നിലാവില്ലാത്ത രാത്രി;
വാകമരച്ചുവട്ടില്‍ കാത്തു നില്‍ക്കുമെന്നവള്‍ പറഞ്ഞു.....
തുടിക്കുന്ന ഹൃദയവും വിറയ്ക്കുന്ന കാലടികളുമായി
നിഴലുകളെ ചേര്‍ന്ന് നടന്നു....
മടിയില്‍ കിടത്തി അവള്‍ തലോടിയപ്പോള്‍;
കണ്ണുകളടഞ്ഞു പോയി.
ഉണര്‍ന്നപ്പോള്‍;
ഉടുമുണ്ട് പുതച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു
നെഞ്ചില്‍ നഖപ്പാടുകളും !
പ്രണയം ചോര്‍ന്നു പോയിരുന്നത്.... 
കരിയിലകളിലേയ്ക്ക്.
പിന്നീടവളെ കണ്ടില്ല !
ഇന്നലെ;
യുവാവായ എന്റെ മകനോടൊപ്പം 
എന്റെ വീട്ടില്‍ 
അവന്റെ മുറിയിലേയ്ക്ക് കയറിപ്പോയത് 
അവള്‍ തന്നെയായിരുന്നു....

(20.10.2010)

2 Response to അവള്‍

November 10, 2011 at 8:35 PM

കാലികം..
നല്ല വരികള്‍..

November 10, 2011 at 10:15 PM

മകന്റെ ചോർന്നു പോയ പ്രണയം മുറിയിൽ അടയാളങ്ങൾ പടർത്താതിരിക്കട്ടെ..

Post a Comment